……..Gerek kültürel, gerekse uygulamalar yönünden yenidoğan dönemi için 28 değil, 40 günün esas alınması taraftarıyım. Ancak günümüzde yaygın olarak kabul edildiği şekli ile yenidoğan döneminin tanımında yaşamın ilk 28 gününü kullanmaya devam etmek zorundayız.
Yenidoğan bebeğin (Azerbaycan Türkçesinde "yenidoğulmuş uşak”, Osmanlıcada "nevzat” yani "yeni kişi”) ilk muayenesi doğum odasında yapılır. 2016 yılında 150 bini prematüre (Azerbaycan Türkçesinde "yarımcık”) olan 1 milyon 300 bin bebeğin %40 kadarı sezaryenle doğdu. Sezaryenle doğanlarda daha fazla olmak üzere tüm doğumların %10 kadarında resüsitasyon gerektiği bilinmekte. Klasik olarak yaşamın birinci ve beşinci dakikalarında değerlendirilen Apgar skorlaması resüsitasyona başlamak için kullanılmasa ve sistemik bir muayene olmasa da doğumdan hemen sonra ekstrauterin yaşama kardiyopulmoner uyumu göstermesi açısından önemlidir. Apgar skoru’nun 7 ve üzerinde olması normal uyumu gösterir. Skorun 5-7 arasında olması orta derecede, 4 ve altında olması ağır uyum bozukluğunu gösterir. Beşinci dakikada Apgar skoru 7’nin altında ise, 20 dakikaya kadar her 5 dakikada bir ek skorlama yapılmalıdır.
Doğum odasından çıktıktan sonra yenidoğan bebeğin ekstrauterin yaşama uyum sağlamaya devam ettiği görülür. İlk 30-60 dakika hiperaktiftir; kalp hızı dakikada 160-180, solunum hızı dakikada 60-80’dir. Sıklıkla gözleri açıktır, kas tonusu artmıştır, spontan hareketler sıktır; tremorlar, ekstremitelerde spontan sıçrayıcı hareketler olabilir. 30-60 dakika sonra spontan hareketler azalır ve genellikle uyumaya başlar. Kalp ve solunum hızı ile kas tonusu azalır. 1-2 saat sonra 15-30 dakikalık hareketlenme görülür; kalp ve solunum hızı ile kas tonusu yeniden artar; ancak bu canlanma ilki kadar fazla değildir. Genellikle doğumdan altı saat sonra bebeğin rahatladığı ve uyum sağladığı görülür. Bu uyum süreci sezaryenle doğan bebeklerde çok daha uzundur. Prematüre bebeklerde zaten böyle bir süreç beklenmez.
