Pandemi sonrası daha da hızlanan dijital sağlık teknolojilerinin gelişimi, sağlık hizmet sunumunun yeniden tanımlanmasına neden olmuş; özellikle kronik hastalıklar, hareket kısıtlılığı ve coğrafi erişim engelleri gibi faktörlerin telafi edilebildiği, esnek ve sürdürülebilir modellerin gerekliliğini ortaya koymuştur. Bilimsel temele dayalı uygulamalarla hem klinik etkinliği hem de hasta memnuniyetini artıran telerehabilitasyon uygulamaları, yalnızca bireysel tedavi süreçlerini değil, aynı zamanda sağlık sistemlerinin genel verimliliğini de olumlu yönde etkilemektedir. Yapay zekanın oldukça büyük etkiye sahip olacağı gelecekte, İstanbul gibi büyük bir metropolün sağlık sisteminin teknolojiden yararlanarak daha da büyüyeceği kaçınılmaz bir gerçektir.
Ülkemizde nüfus piramidi gittikçe yaşlı nüfusa doğru kaymaktadır. Bu dönüşüm içerisinde, özellikle erişim engellerinin aşılması, süreklilik arz eden bakımın sağlanması ve birey merkezli yaklaşımların uygulanabilmesi açısından telerehabilitasyon kavramı ön plana çıkmıştır. Zaman ve mekândan bağımsız hizmet sunumuna olanak tanıyan bu model, hem bireysel sağlık çıktılarında iyileşme sağlamış, hem de sistem genelinde maliyet-etkinlik ve hizmet verimliliği açısından önemli katkılar sunmuştur.
Telerehabilitasyonun geleceği, yalnızca teknolojik yeniliklerle değil, aynı zamanda nitelikli insan gücü, etik temelli uygulamalar ve sürdürülebilir politikalarla şekillenecektir. Geleceğin sağlık hizmetlerinde dijitalleşme, erişilebilirlik, birey odaklılık ve disiplinler arası iş birliği temel değerler olacaktır.
